Taniec jest nieodłącznym elementem wykształcenia. Gruntownie wykształcona istota ludzka musi nauczyć się tańczyć, zwłaszcza w parze. Jest to traktowane tak samo jak znajomość języków obcych, właściwe posługiwanie się sztućcami, dobre maniery, czytanie, pisanie i arytmetyka.

Dopasowanie w parze tanecznej nie jest umiejętnością wrodzoną, tylko nabytą. Nikt nie otrzymuje w darze umiejętności poruszania się w kontakcie z inną osobą, dlatego na opanowanie tej umiejętności trzeba poświęcić dużo czasu. Nie ma sensu porównywać się z innymi parami, warto za to włożyć trochę wysiłku, NIE NARZEKAĆ, NIE KRYTYKOWAĆ SIEBIE ANI PARTNERA.

Z tańcem jest tak jak z nauką jazdy na rowerze - każdy któregoś dnia ni stąd ni zowąd łapie równowagę i nagle okazuje się, że jest na dobrej drodze.

Taniec to w dziewięćdziesięciu procentach umiejętności techniczne (utrzymywanie tempa i rytmu), a tylko w dziesięciu choreografia.

Kobiety uwielbiają tańczyć i kochają mężczyzn, którzy potrafią tańczyć, ponieważ są oni wielka rzadkością i co najważniejsze kobiety bardzo doceniają mężczyzn, którzy dołączają do nich, żeby razem się uczyć i wspólnie zajmować uwielbiana przez nie formą sztuki. Silny związek staje się jeszcze silniejszy.

Zarówno o nowe jak i o stare związki należy się troszczyć, żeby mogły się umacniać i zachować świeżość. Kiedy dwoje ludzi nauczy się tańczyć, kalendarz ich spotkań towarzyskich nigdy nie będzie pusty.

Na parkiecie obowiązują wszystkie zasady dobrego wychowania: okazywanie szacunku, zaufania, chęć do współpracy i uprzejmość.

Uśmiechaj się. Wszystkie aspekty tańca mają wpływ na relację z partnerem lub z partnerką.

Z tańcem w parze jest jak z małżeństwem: żeby odnieść sukces potrzebne są współpraca, zaangażowanie, cierpliwość i wyrozumiałość. Cechy te musi posiadać każde z partnerów.

Każda lekcja tańca połączona z ćwiczeniami i rytmiką ćwiczy główne grupy mięśni oraz zapewnia doskonały trening usprawniający pracę serca i krążenie krwi. Zdarza się, że stres znika zupełnie kiedy ktoś uczy się tańczyć, jego zwykły sposób poruszania poprawia się.

Podczas tańca nie patrzymy pod nogi, ponieważ tracimy równowagę. Ponadto z pochyloną głową wygląda się na kogoś, kogo łatwo wykorzystać. Genialna zasada: "Patrz, gdzie idziesz!"

Nigdy nie opieramy się na partnerze, żeby odzyskać równowagę. Oparcia szukamy w parkiecie, dzięki sile własnych mięśni.

Właściwe posługiwanie się mięśniami brzucha jest o wiele ważniejsze niż poprawne poruszanie stopami.

W tańcach standardowych para porusza się po obwodzie parkietu. Tańce latynoskie wykonuje się na mniejszej, ograniczonej przestrzeni.

Jednym ze sposobów na to, żeby muzyka stała się bardziej przyjazna, jest głośne liczenie podczas nauki tańca i ćwiczeń.

Kiedy jesteśmy już na zajęciach tanecznych, starajmy się ćwiczyć na najwyższych obrotach wykorzystując 100 procent swoich możliwości.

Ćwiczenie chodzenia jest absolutnie podstawową umiejętnością, dlatego trzeba ją traktować bardzo poważnie.